Ontaarde moeder

Een monstertje baren,
het geeft instant geluk.

Ik leg het in een wiegje
en toon het aan mijn liefste.

Is het van jou? Van mij?
Of van ons allebei? vraagt ze.

Van mij, zeg ik,
En een beetje voor jou.

Ik toon het aan de buren.
Mooi, zeggen ze, mooi.

Mijn monsters liggen
in bedjes en in wiegjes,

in de kamer, op de zolder,
in de kelder en de tuin.

Ze wachten op een broertje
of een zusje

dat de harten zal veroveren
en het mooist van al zal zijn.