Sneeuw op sinaasappelbomen en op palmen
sneeuw die de takken van de mimosa breekt
net nu hij op het punt stond te bloeien
het komt zelden voor
maar jij zegt er niets van
Die verre blik in je grijze ogen
waar hang je rond, vraag ik me af
in de groene weiden van je kindertijd?
in de zandvlakte van je huwelijksjaren?
in het besneeuwde landschap van dokter Zhivago?
Of droom je soms nog van Julio Iglesias
nu je het hebt opgegeven
om in gesprek te gaan met de man
die sprekend op Robert Redford lijkt
en jouw nachten en dagen deelt?
Hij die nooit een luisteraar was
klaagt nu als eerste
over jouw zwijgen
(Vertaling van het gedicht Winter of the heart van Elisabeth Khan)
Vind ik leuk:
Like Laden...
Gerelateerd
Hoe tastbaar kan je “afwezigheid” beschrijven? Een meer dan aangrijpend gedicht.
LikeGeliked door 1 persoon
Wow.
LikeLike