Ze kijkt mij aan
Onthult mij
Ze raakt mij aan
Beklopt mij
Betast mij
Ze besproeit mij
Vermoeit mij
Ze kamt mijn huid
Ze kleedt mij
Schikt mijn rok
En strikt mijn mantel
Zij past mij
Ik ben haar aarde
Villa Hellebosch
Augustus 2019
Aan haar eikenhouten tafel
Drinken wij voor het eerst
Wijn uit kleine glazen
Hij heeft blauwe ogen en lang sluik haar
Gegroefd gezicht en rijk
Te mooi om goed te zijn
Zij heeft bruine ogen en sterke schouders
Rad van tong
Jong en vol plannen
Hij heeft donkere ogen en is grijs
Voor zijn jaren
Te wijs om waar te zijn
Ik snijd mijn perziktaart
In ongelijke stukken
En neem het kleinste part
Iemand likt het bord af
Die zal het zijn
(Voor wie interesse heeft in het schrijfproces, hier vind je een tekst over feedback bij dit gedicht.)
Christine Van den Hove 