Hier is weer een dag
Waarin een plan
Een plan blijft
De rit is lang
Het wachten in kamers en zalen
Eindeloos
Heel even denk ik dat je uit mijn armen glijdt
Maar kijk daar ben je weer
Alsof het leven
Gewoon leven is
De rit is lang
Het thuiszijn kort
***
Deze rit lijkt langer nog
Het wachten
Het innerlijk vloeken stampen
Niet mogen binnengaan
Niet om je hand vast te houden
Maar kijk daar lig je weer
Te stralen
De rit is lang
De nacht is kort
Jouw sterren
Neem ik mee naar bed
Christine Van den Hove 
Intens gedicht. Mooi einde ook.
LikeLike
Dank je wel, Anthony. (Ik heb me intussen opnieuw geabonneerd bij jou, ik was er uitgevlogen?)
LikeLike
Wat mooi, vooral die sterren:)
LikeLike
Dank je wel, Hilly. Ik heb anders wel getwijfeld over die sterren. Maar jij stelt me gerust.
LikeLike