Een gedicht schrijven… en dan?
In het interview dat Alja Spaan van Meandermagazine van me afnam beweer ik dat ik in de eerste plaats voor mezelf schrijf. Dat is ook zo, maar er is een tweede plaats: je wil gelezen worden.
De kunst is om lang genoeg op die eerste plaats te blijven, denk ik vandaag. De verleiding om snel naar die tweede plaats over te stappen is groot. Maar het is in de eerste fase dat het gebeurt.
Nog een lange weg te gaan, denk ik daarbij. Maar toch dankbaar dat Meandermagazine het woord gaf aan mij, eeuwige poëziestudent.
Het interview kan je hier lezen.
Momentum
Groenlanders vangen
elke lente kleine alken
met een vangnet
of met de blote hand
dit is de juiste dag
de juiste heuvel
precieze inval van het licht
ik strek mijn arm
grijp in de grauwe hemel
pluk gedachten
in de vlucht
een spartelend lijf
ligt nu op tafel
de poten, de vleugels
de snavel
de lichaamsdelen van een
nieuw gedicht