Hier knispert zomer na
werpt zand en valblad op
het laatste groen door reeën
opgegeten
herfst schuurt naar het einde
van het zieke jaar
aardkorst barst in duizend
dorstige monden
over de kam komt
een belofte aangedreven
kiest vandaag
voor de andere vallei
aardedonker is het, en windstil
als opeens op dakraam
druppels vallen, regen
eindelijk regen, eindelijk november
(Inspiratie: November van J.C. Bloem)
Mooi!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan het bijna zelf voelen … “aardkorst barst in duizend
dorstige monden”
Heel treffend geschreven!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een prachtig, mooi gedicht, in de tweede strofe maak je nieuwsgierig naar dat zieke jaar, in de derde strofe de spanning van net niet, en tenslotte in de vierde strofe de verlossing : eindelijk november, eindelijk regen. Een klein meesterwerkje !
LikeLike
Dank je wel, Linda! Ik voel me vereerd. Het gedicht staat intussen (licht gewijzigd) ook op Elders Literair (https://www.eldersliterair.nl/november/ )
LikeLike